De drukkerij belt. Of de koffie al bruin is. Terwijl de suiker door het zwarte goud wordt geroerd, komt de mededeling. “Ja, we hebben een contract. En ja, de prijzen voor de komende 12 maanden liggen in principe vast. Maar daar komen we niet meer mee uit. Wat nu?”
Ga eens op de stoel van je leverancier zitten
De uitleg volgt. Van lonen tot papierprijzen en van inkt- tot verpakkingsmateriaal, alles is ineens zoveel duurder geworden. Wat nu dus… Wij beseffen dat INTO business niet de enige is die dieper in de buidel moet tasten. Wie een offerte voor zijn nieuw te bouwen huis of bedrijfspand krijgt, komt tot de conclusie dat het geen 2018 meer is. De houtprijs is momenteel stabiel, maar enorm gestegen. Beton, hetzelfde verhaal. Op staal zit zelfs geen maat, die gaat door elk plafond. En er zijn tekorten: van dakpannen tot bakstenen. Kortom, de prijzen zijn exorbitant gestegen. Een extra vervelende bijkomstigheid is dat de levertijden oplopen. Niet alleen in de aannemerij. De wachttijd voor een nieuwe auto? “Medio 2023 hopen we te kunnen afleveren. Chips, het is echt een probleem, meneer.”
Gekte
De plaatselijke supermarkt bij mij in het dorp stunt met aanbiedingen. Maar als ik met mijn karretje bij de kassa sta, merk ik dat ik nu tussen de 15 en 30 procent per product meer moet betalen. Wat nu een aanbieding is, was nog niet zo lang geleden een normale prijs. De gekte zorgt niet alleen voor hart verlammende facturen, het kan nog erger. Bedrijven die een nieuwe vestiging bouwen, krijgen ineens geen energiecontract meer. Een aantal kan nog tijdig van de bouw afzien, anderen zijn de pineut. Ondertussen zijn er instanties die wél denken dat het nog 2018 is. De verhalen over aanbestedingen beginnen lachwekkend te worden. Gemeenteambtenaren menen dat bedrijven nu nog steeds kunnen bepalen wat straks, over een half jaar of twee jaar, als het werk verricht moet worden, de prijs is. Zij denken dat ondernemers gek zijn en vandaag de dag nog steeds met de zogenaamd laagste prijs een gooi willen doen naar de opdracht. Wie is er nu gek?
Realiteit
Met de drukkerij maken we een nieuwe afspraak. Die luidt: enkele weken voordat onze magazines ter perse gaan, krijgen we de prijs te horen. We blijven ondertussen zo goed als mogelijk met elkaar communiceren en houden elkaar op de hoogte van de actuele stand van zaken. Het is niet wat we gewend zijn, maar het is wel de realiteit. De twee sleutelwoorden: begrip en communiceren. Mijn tip: als de kaarten open en bloot op tafel worden gelegd, hou dan niet halsstarrig vast aan oude afspraken. Immers, je hebt helemaal niets aan een leverancier die geen geld aan jou kan verdienen.
Kunst
Oorlog, inflatie, fikse prijsstijgingen, extreme droogte, Schiphol-ellende, stikstofproblematiek… De zomer is voorbij, maar de ellende is dat niet. “Reken maar dat ons nog veel meer te wachten staat”, zegt de pessimist. De optimist benadert het anders: “Uit leed wordt kunst geboren.” Ik ben vóór de optimist, die eigenlijk zegt dat elke situatie ondernemerskansen biedt. Maar dan moet de ondernemer wel bereid zijn om uit een ander vaatje te tappen. Kortom, de ondernemer die met zijn tijd meegaat, doet de dingen anders.
Verhalen over aanbestedingen beginnen lachwekkend te worden
Wat hij dan anders doet? Hij neemt het grotere plaatje in ogenschouw. De ondernemer van nu denkt niet alleen aan zichzelf. Die ondernemer gaat op de stoel van de ander zitten en begrijpt wat die ander meemaakt. En die kan vervolgens nog steeds goede zaken doen. Uiteindelijk is geld maar geld. Wat duurder wordt ingekocht, wordt duurder verkocht. Zo werkt het toch?
Wees zuinig op Jan
En die ondernemer heeft zijn personeelsbeleid aangescherpt. Want het salaris van Jan, jouw trouwe medewerker, stijgt niet direct mee. Op een dag zal er heus een CAO-correctie plaatsvinden, maar tot die tijd moet Jan opletten waaraan hij zijn zuurverdiende euro’s uitgeeft. Wees daarom goed voor Jan. Vraag hem of zijn huishoudboekje nog in balans is, waar hij carrièretechnisch naartoe wil groeien, hoe hij zich wil ontwikkelen en wat daarvoor nodig is. Bedenk ook dat Jan op dit moment een mooie onderhandelingspositie heeft; het gras bij de buurman is altijd groener, maar zo groen als nu is dat nog nooit geweest. Als Jan ontslag neemt, heb jij een probleem. Arbeidskrachten zijn heel schaars. Wie vervangt Jan? Wees zuinig op hem.
Wees zuinig op Jan, jouw trouwe werknemer
Droog brood
Sommige branches hebben hoe dan ook dikke vette pech. Ik zat laatst bij de fysiotherapeut. Die was somber. Hoewel het aantal patiënten niet aan te slepen is, gaat hij dit jaar fors verlies maken. Want wat de zorgverzekeraar momenteel vergoedt, dekt de kostprijs bij lange na niet. Nu speelt hij met de gedachte om zijn patiënten te vragen een bijdrage uit eigen zak te leveren. Maar dat haat hij. “Dat lijkt op bedelen.” De fysio is afhankelijk en moet wachten tot de machtige verzekeraar bereid is zijn hand over zijn hart te strijken. Ook leef ik mee met al die bedrijven die in coronatijd op subsidies en overheidssteun hebben geteerd en dat geld bij nader inzien toch niet (helemaal) mogen houden. En met al die bedrijven die een brief van de Belastingdienst krijgen waarin staat dat de tijd van uitgestelde betalingen eindig is.
Coronaeuro’s
De kloof tussen arm en rijk wordt groter, ook in het bedrijfsleven. Waar de één moet sappelen, heeft de ander te maken met coronaeuro’s die tegen de plinten klotsen. De bofkonten kunnen naar hartenlust investeren in machines, materieel, mensen én duurzaamheid. Dat biedt kansen op een bestendige toekomst. Zij zijn aannemer, loodgieter, metselaar, elektricien of timmerman. Zij slaan heipalen, plaatsen funderingen of zijn ijzervlechter. Zij doen in laadpalen, riolen, zonnepanelen, straatwerk, groenvoorzieningen en warmtepompen.
Kortom, die zijn werkzaam in branches waar Handige Harry’s werken. Het werk is daar niet aan te slepen, zij hebben de beste klanten voor het uitzoeken en kunnen prima prijzen rekenen. Want men is bereid om anno 2022 voor vakwerk meer te betalen. Voorwaarde is wel dat je als leverancier investeert in jouw leveranciers én in vaklieden.
De dingen anders doen
Dennis Captein (52) is mede-eigenaar van INTO business en schrijft elk kwartaal het themaverhaal. Dit keer gaat dat over de ondernemer van nu, die de dingen anders doet. We leven in een bijzondere tijd en zoeken oplossingen voor tal van problemen. Als ondernemer moeten we onszelf opnieuw uitvinden om de energie- en materiaalproblematiek (o.a.) het hoofd te bieden. Wie heeft het ei van Columbus?
